
RUWE DIAMANT IMITATIE | NL
In een artikel in het tijdschrift van AFG heeft dr. Emmanuel Frtisch (hoogleraar aan de Universiteit van Nantes) en A.Delaunay van het Franse “Laboratoire de Gemmologie” een studie gemaakt over de nieuwe imitatie van ruwe diamant namelijk synthetische moissanite.
Vele natuurlijke of synthetische kleurloze materialen werden gebruikt om ruwe diamant na te bootsen, zoals topaas (Crowningshield, 1997), de Fenakiet (Beaton, 2007) of het synthetische zirkoniumoxide (Crowningshield, 1996), ook synthetische kleurloze saffier (Ahmed, 2009) en zelfs kleurloze kwarts en zirkoon.
Onlangs werd een synthetische moissanite (siliciumcarbide SiC 6H) geïdentificeerd door het GIA laboratorium in Carlsbad (VS) als een imitatie van een ruwe diamant (Tsang, 2017).
Een steen die een ruwe diamant had moeten zijn, werd ook onlangs gedeponeerd voor analyse bij het Franse laboratorium voor edelmetalen. De blauwgroene steen woog 1,92 g en met afmetingen van 12,0 x 10,1 x 10,1 mm.
De vorm lijkt op een afgeplatte, enigszins vervormde octaëder vergelijkbaar met de vorm van sommige ruwe diamanten. Het is echter door zorgvuldiger de vorm te observeren dat men een meer rechthoekige bipyramide ontdekte (figuur 1). De oppervlakte van de steen schittert met een sub-adamantine glans. Waarnemingen en analyses uitgevoerd in het laboratorium toonden aan dat het geen diamant was maar een synthetische moissanite.
Natuurlijke moissanites zijn zeldzaam en klein (gemiddeld minder dan 1,5 mm). Donkerblauwe tot groene onbewerkte natuurlijke moissanites van maximaal 4,1 mm werden reeds in 2014 beschreven (Fritsch, 2014). De oppervlakte van de steen onthult veel informatie. Er komen strepen en vele verhoogde en verlaagde groeivormen voor vergelijkbaar met degene die meestal waargenomen worden aan de oppervlakte van ruwe diamanten. In tegenstelling met de meestal zichtbaar trigons in diamanten, zijn de vormen van de oppervlaktestructuren overwegend hexagonaal met putjes en blaasjes bij een vergroting van 50X (figuur 2 en 3)
|