SYNTHETISCHE DIAMANT EN IMITATIES | NL

De eerste imitaties waren natuurlijke stenen, een kwarts en een kleurloos zirkoon gevolgd door glas en later in de tijd van Koning Lodewijk XIV "strass" (spiegelglas). In de jaren 60 verscheen YAG (Ytrium Aluminate garnet) geproduceerd bij het onderzoeken in de technologieën van de laser straal. Kubus Zirkonium synthetische (C.Z.) of de oxide van zirkonium kwam een tiental jaren later en is tot hiertoe de imitatie die de diamant het best benaderd maar die gemakkelijk slijt.
 
Moissanite is op de markt gekomen, enkele jaren geleden zonder te veel succes want hoewel hij harder is dan de andere imitaties, 9 op de schaal van hardheid van Mohs, heeft hij niet de glans van C.Z. De beste verkoop is dan ook het opsporingsapparaat van de Moissanite geweest.
 
De synthese van de diamant heeft vele inkt laten vloeien alsook sensatie artikels in de krant gepubliceerd sinds de jaren 50. Het is wel interessant om van deze situatie de stand van zaken op te maken.
 
De Zweden evenals de Generaal Electric (GE) hebben bijna gelijktijdig de eerste synthetische diamanten vervaardigd gevolgd door De Beers, de Russen en de Chinezen. De vervaardiging van de synthetische diamant was het vervolg van een alarmerend tekort aan natuurlijke industriële diamant. Aangezien de industriële diamant een van de voornaamste pijlers is van de industriële en technologische revolutie van de XXste eeuw, de productie van de landen zoals Kongo (de grootste producent van diamant in de jaren 40, met 80% industriële diamanten) kon niet meer aan de wereldvraag voldoen. De prijzen stegen op een angstwekende wijze. Dank zij de vervaardiging van synthetische diamant, die momenteel 8 keer belangrijker is dan de natuurlijke productie, kunnen de werktuigenfabrikanten polycristallijne en monocristalijne diamanten voor het boren, zagen en polijsten van harde materialen gebruiken. Industriële diamant is een absoluut noodzakelijk werktuig in de burgerlijke bouwkunde, boring van tunnels, boring naar aardolie, bewerking van motorblok, boren, zagen en polijsten van graniet, marmer, glas enz. de lijst zou enkele bladzijdes het meer vragen. Van de ogen chirurgie tot de boormachine van de tandarts, in de elektronica, de ruimtevaart en alle industrieën spitstechnologieën wordt synthetische industrie diamant gebruikt . Reeds eind van de jaren 80 kondigde de Japanse fabrikant Sumitomo aan met veel publiciteit dat het in staat was om diamanten voor de juwelenindustrie te creëren, sindsdien het is de stilte. De Russen hebben zich op deze taak toegepast om synthetische diamanten van juwelen kwaliteit te creëren deze komen sporadisch tegen hoge prijzen op de markt. De techniek is de imitatie van het natuurlijke procédé: door hoge druk en temperatuur beter gekend in de diamantwereld onder de naam “HPHT” (High Presure High Temperature).
 
De temperaturen grenzen aan 1500C° en de druk bedraagt 70.000 Kg/cm2 of 70 Giga PASCAL die de kristallen van diamant laat groeien. Een andere techniek is CVD (Chemical Vapor Deposition) reeds gebruikt in de sector van de werktuigen sinds een goed tiental jaren, waar een laag van diamant op werktuigen wordt neergezet om ze sterker te maken.
 
Het procédé CVD bestaat erin om verschillende lagen neer te zetten teneinde plaatjes van diamant te verkrijgen dat men in kleine blokken snijdt om ze vervolgens te slijpen.
 
Beide technieken zijn duur en het verschil in prijzen met de natuurlijke diamant is momenteel miniem. Men moet weel verwachten dat binnen kort grote aantal karaten synthetische diamanten op de markt zullen komen. Dat wat voor de sector van de diamant een nieuwe confrontatie is, is daarentegen voor de sector van de kleurstenen (robijnen, saffieren en smaragden) oud zeer.
 
Sinds meer dan een honderdtal jaren, vervaardigt men synthetische kleurstenen. Beroemd "de Rubis van Genève" dateert van 1880. Verschillende fabrikanten komen regelmatig op de markt met nieuwe syntheses van imitatie van natuurlijke stenen zelfs met insluitsels die de natuurlijke stenen nabotsen. Nochtans zijn de prijzen van de natuurlijke robijnen en smaragden nooit zo sterk geweest, de mooie robijnen van Birma zijn niet gedaald alsook de mooie smaragden van Colombia zijn duurder dan de diamant.
 
Al zijn de syntheses zo perfect, blijven zij imitaties en zullen altijd "plastic" blijven en zullen geen enkele intrinsieke waarde hebben zoals de natuurlijke diamant. De klant die zich een steen wenst aan te schaffen zal eerder iets kleiner of iets minder mooi maar natuurlijk verkiezen. Het verschil tussen een schilderij van Rubens of om het even welke andere meester en even perfecte dezelfde kopie als het origineel zal altijd een kopie zonder waarde blijven.
 
Het enige gevaar is de zwendel, want er zullen altijd enkele klein slimmeriken zijn die van de onwetendheid van de klant zullen willen profiteren en misbruik maken van het vertrouwen. Omwille van deze reden, is het absoluut noodzakelijk voor diegene die een edelsteen koopt om een certificaat te eisen van een laboratorium met internationale reputatie (HRD, IGI, CCP, SSEF, Gublin of GIA). Nooit zal diamant vervangen worden door synthetisch in de hoge klasse juwelen daarentegen hij zal wel een concurrentie worden , zoals voor de kleurstenen, in fantasiejuwelen in de plaqué of zilver juwelen.
 
Daarentegen is een ander "Amerikaans gadget", van de onderneming Gemlife uit Chicago, geniaal in opzicht van marketing Deze onderneming heeft een Russische druktoestel gekocht en voorgesteld aan zijn klanten, als begrafenisonderneming, om de echtgenoot van de weduwe te verbranden, en vanaf de assen (die uit koolstof+kist zijn) de overledene aan hoge temperaturen en een hoge druk te veranderen in een diamant die vervolgens zal gesneden en geslepen worden. De steen van een karaat zal ongeveer 20.000 $ us kosten (veel duurder dan een natuurlijke diamant van dezelfde kwaliteit). Een onsterfelijke troost voor de weduwe. Indien wij hierdoor geschokt zouden zijn heeft dit een daverend succes in de VS waar reeds een wachtlijst is van 6 maanden.
 
Eddy Vleeschdrager
 

 
Back to overview